Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ

Αρχές του Μάρτη ένα νέο βιβλίο μου θα βρίσκεται στα ράφια των βιβλιοπωλείων, αγαπημένοι μου φίλοι, να σας ταξιδέψει σε εποχές πιο πρόσφατες αυτή τη φορά. Τίτλος του «Τα χρόνια της χαμένης αθωότητας». Εμπνεύστηκα την αρχή του από ένα περιστατικό που ακουμπά σε αληθινό, ενώ και σ’ όλη τη διάρκεια της συγγραφής ιστορίες παρμένες από την ίδια τη ζωή ήρθαν να με στηρίξουν, υφαίνοντας και πάλι ταυτόχρονα με τη φαντασία το νέο αυτό έργο, διανθισμένο με τις αγαπημένες μου ιστορικές πινελιές.
Τρεις οι κεντρικές μου ηρωίδες, η Μελισσάνθη, η Κλέα και η Λόλα, δεμένες από την πρώτη ανάσα μ’ ένα βαρύ μυστικό και μια ξεχωριστή φιλία παρά τις ταξικές τους διαφορές. Μαζί τους ο Σαββίκος, ένας φτωχός ρομαντικός πραματευτής που πασχίζει να συμβαδίσει με τα δεδομένα των καιρών, ο αμοραλιστής Γεράσιμος που λαχταρά κάστες εξουσίας, η ωραία Μυρσίνη που ταλανίζεται απ’ τις συνέπειες των λαθών της, ο Σωφρόνης ο οποίος αγωνίζεται να καταπνίξει τους δαίμονές του, η Λισάβ με το καλά κρυμμένο μυστικό της, ο γέρο στρατηγός, βυθισμένος σε παρελθοντικές δόξες, ο Νίκος που καλείται να πληρώσει ο ίδιος εξαιρετικά σκληρά τα πάθη του γονιού του, η σιωπηλή Ισμήνη και άλλοι πολλοί που μας οδηγούν ως το πρόσφατο σε όλους μας 2010.
Στο διάβα αυτών των δεκαετιών οι ηρωίδες μου θα αγωνιστούν να πραγματώσουν όσα ονειρεύονται, αφήνοντας πίσω στον γενέθλιο τόπο- μια επαρχιακή πόλη του βορρά- την παιδική τους αθωότητα, φιλίες, γονείς, αλλά επιπρόσθετα την πλούσια ζωή η μία τους, τον μοναδικό έρωτα της ζωής της η άλλη. Μα, καθώς οι ψευδαισθήσεις της νιότης θα χάνονται, ίσως ανακαλύψουν εντέλει πως όσα έχουν ελάχιστα θυμίζουν τελικά αυτά που είχαν ονειρευτεί στα χρόνια της αθωότητάς τους. Κι όλα αυτά με φόντο μια χώρα που κι εκείνη χάνει σταδιακά την όποια δική της αθωότητα.
Ορίζουν οι περιστάσεις τους ανθρώπους; Έχουν τη δύναμη άραγε να ανατρέψουν τη ζωή μας τα λάθη και τα πάθη των γεννητόρων μας; Πότε ακριβώς χάνεται η παιδική μας αθωότητα; Το κοινό αίμα και μόνο αυτό δένει τέκνα, γονείς, αδέρφια ή μήπως η αγάπη δε χρειάζεται αιμάτινους δεσμούς για να στεριώσει;  Αυτά είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που θα κληθούν να απαντήσουν οι ήρωές μου, τους οποίους ελπίζω κι εύχομαι να τους συντροφέψετε και τούτη τη φορά.